9.3 WETTELIJK HUWELIJK (23-09-1964)
Claire en ik hadden al enige tijd verkering; uiteraard hadden we zo onze dromen. De wachtlijsten bij de woningcoöperaties waren lang. Inschrijving voor een woning kon uitsluitend als men minimaal voor de wet getrouwd was. Aldus werd ons wettelijk huwelijk op woensdag 23 september 1964 voltrokken. De getuigen waren Alloys en Lenie; oom en tante van Claire. De Ambtenaar van de Burgerlijke Stand ging uitvoerig in op de wettelijke verplichtingen die het huwelijk biedt. Demonstratief begon Alloys aan zijn horloge te morrelen; wilde graag naar de koffietafel.
HUISREGELS
Zolang Claire thuis woonde waren huisregels van toepassing; steeds weer op tijd thuis zijn. Maar ook ´Doe dit en doe dat; Laat dit en laat dat.´ Kennelijk door ervaring wijs geworden, wilde men ons voor onheil besparen. Moeders wil is wet; vaker eenzijdige benadering van situaties. Wie niet luisterde kreeg een flinke draai om de oren.
RESPECT
Echter we moeten het wel zien in het tijdsbeeld en de gezinssituatie. Veel heeft ze van haar zelf gegeven, weinig ontvangen. Vakanties of terrasje pikken was er niet bij. Hoogstens een enkele keer op familiebezoek. De rest van de tijd stond ze in de keuken de maaltijden te verzorgen of achter de wastobbe. Moeizaam wist ze de touwtjes aan elkaar te knopen. Desondanks kwam met Kerstmis het kindje altijd voorbij. Voor ieder een groot bord met versnaperingen en een aardig cadeau. Na de Nachtmis eveneens koffie en broodjes. Niet te begrijpen hoe ze alles voor elkaar kreeg; groot respect.
Maak jouw eigen website met JouwWeb