Persoonlijke en gemeenschappelijke herinneringen, maar ook verhalen van horen zeggen. Bijzondere aantekeningen uit het verleden. Informatie over grootouders, ouders en overige familie. Door een aantal tekst blokken uit overige hoofdstukken op deze plaats samen te voegen hoop ik de de betekenis familie in Maassluis helder te krijgen. Basisgegevens voor nadere beschrijving in: Rubriek / Familie / Hoofdstuk 2.9

GROOTOUDERS / VAN DER LINDEN

Willem Jacobus van der Linden is geboren op 01-09-1890 in Maassluis, zoon van Willem van der Linden en Neeltje Visser. Willem is overleden op 10-10-1970 in Vlaardingen, 80 jaar oud. Willem trouwde, 25 jaar oud, op 06-07-1916 in Maassluis met Adriana Verduijn, 17 jaar oud. Adriana is geboren op 02-08-1898 in Capelle, dochter van Leendert Marinus Verduijn en Wilhelmina Maijers.

GESCHIEDENIS / BIOGRAFIE

Aanvankelijk woonden zij in de Sandelijnstraat; een smalle straat met kleine woningen. Via een steegje kwam men uit aan de Zuidvliet. Enkele jaren na de oorlog kochten zij een huis op de Zuiddijk. Via de voorzijde had men een ruime blik over de lager gelegen woningen. De tuin aan de achterzijde lag eveneens op een lager niveau. In de kamer was een soort muurkast en via een steile trap kwam men in de werkkeuken en de daarachter gelegen tuin. In de tuin stonden een aantal konijnenhokken; regelmatig reed opa op zijn bakfiets om groenvoer te plukken of hout te sprokkelen. Vaak stond er konijnenbout op tafel. Ook niet te vergeten de bergen aardappelen die geschild moesten worden om al die hongerige monden te voeden.

Hij was rechtschapen en ging letterlijk en figuurlijk 'recht door zee'. Hij zei wat hem op het hart lag en aan roddelen had hij een grote hekel. Wel lustte hij graag een borrel; eveneens zag men hem vaak met een sigaar of een stuk pruimtabak. Mijn jongere nichtjes mochten regelmatig zijn snor en wenkbrauwen kammen; kregen hiervoor enkele grijpstuivers. Ik heb hem niet zo vaak ontmoet; kreeg bij die gelegenheden wel een zeer stevige hand. Opa was een robuust persoon met een grote snor; de passende bijnaam was Stalin. Enerzijds de gelijkenis; anderzijds zo hard als staal. Deelde vaker rake klappen uit.

Opa heeft alle wereldzeeën bevaren. Hij werkte als stoker op een sleepboot. In de oorlog is hij vijf jaar van huis geweest. Hij voer toen op de sleepboot 'De Zwarte Zee'. De kapitein en zijn bemanning zijn later gehuldigd voor hun verdienste voor het 'Vaderland'. Honderden mensen van getorpedeerde schepen of neergehaalde piloten hebben ze uit zee gevist

LIEF EN LEED

Gedurende de vijf jaren dat opa van huis was, werd de jongste dochter Irene geboren (13-04-1940), trad mijn moeder Mien in het huwelijk met mijn vader Michel (05-10-1940), drie jaar later het overlijden van Adriana (26-02-1943), een jaar later verongelukte Bertus (1944); werd aangereden door een Duitse vrachtwagen. Een noodlottig ongeval in bijzijn van tweelingbroer Gerrit.

GOUDEN BRUILOFT

In 1966 waren opa en oma 50 jaar getrouwd; op een foto zijn ze te zien met hun acht zonen. Daarnaast is er een foto van het bruidspaar met hun dochters; Neeltje Nel en Irene. Helaas was moeder Mien niet bij de bruiloft aanwezig, was reeds ernstig ziek en een jaar later overleden.

HULDE

Oma en opa hadden 14 kinderen, getallen die in die tijd normaal waren. Misschien was oma zo streng uit eigen zorg en ervaringen. Haar eerste kind werd namelijk geboren toen ze 17 jaar was. De oorlogsjaren met een echtgenoot die op zee verbleef; was voor haar ook niet gemakkelijk. De laatste jaren van haar leven heeft ze zich meer open opgesteld en was ze toch ook een lieve oma. Veel heeft ze moeten doorstaan; hulde en misschien ook wel een standbeeld. Overleden op 27 maart 1982, op 83 jarige leeftijd.

Oma was erg gelovig. Haar Bijbel haar toevlucht, waarin ze troost vond in donkere dagen. In de nalatenschap is deze bijbel in beheer van nicht Hannie. In de bijbel een bladlegger, waarop in mooi handschrift de volgende prachtige tekst, met toestemming van Hannie in mijn verhaal is opgenomen. Haar lijfspreuk: "God belooft ons geen kalme reis, maar wel een behouden aankomst."

• Vaak is het mistig om mij heen. Maar Jezus laat mij nooit alleen. Eens zie ik, als door helder glas, waarom het voor mij soms zo mistig was.